De climax van de olympische openingsceremonie is altijd het ontsteken van de olympische vlam. Het vuur speelt een rol sinds de Olympische Spelen van Amsterdam in 1928, het is dan nog een medewerker van het gasbedrijf die het vuur aansteekt zonder veel poespas. In de jaren die volgen, wordt het moment steeds belangrijker gemaakt en neemt het spektakel steeds grotere vormen aan. Er gaat ook weleens wat mis en het loslaten van duiven blijkt niet altijd een goed idee te zijn…
Tag: Turijn
Dutch Diva’s: ijskoninginnen
Dutch Diva’s: ijskoninginnen
Yvonne van Gennip is mijn allereerste sportheldin. Aan haar gouden successen in Calgary heb ik helaas weinig herinneringen meer, want ik was nog klein. De goldrush van Marianne Timmer herinner ik mij echter nog als de dag van gisteren. Van Gennip en Timmer wonnen allebei drie gouden medailles en zijn daarmee de succesvolste Nederlandse vrouwen op de Winterspelen. Ze kenden beiden ook tegenslag in hun carrières.
Kom op Yvon, rijden!
Weinig mensen zullen destijds het succes van Yvonne van Gennip hebben zien aankomen. Zeker haar Oost-Duitse concurrenten niet. Als de twee favorieten Karin Kania en Andrea Ehrich elkaar op de 3000 meter letterlijk kapot rijden, ruikt de Haarlemse haar kans. Ze is sneller dan de Oost-Duitsers èn het wereldrecord, het ijs is gebroken. In de dagen daarna schrijft ze ook de 1500 meter op haar naam. Op de 5000 meter is ze sneller dan geen enkele vrouw voor haar is geweest op deze afstand.
Timmertje, Timmertje, wat ga je doen?
Tien jaar na de successen van Yvonne van Gennip staat er een nieuwe Nederlandse schaatskoningin op. Marianne Timmer is de grote revelatie van de Olympische Winterspelen van Nagano in 1998. Op 1500 meter verrast de nuchtere Groningse met een wereldrecord vriend en vijand en wint haar eerste gouden medaille.
Een gouden medaille en een bijnaam rijker verschijnt Timmertje enkele dagen in de M-wave aan de start van de 1000 meter, ditmaal wel als de grote favoriet. Ze maakt die rol meer dan waar, in een nieuw olympisch record is ze opnieuw de snelste. Terug in Nederland krijgt Marianne Timmer een schaap cadeau, van de gemeente waar ze woont: Hoogezand-Sappemeer.
Gevallen kampioenen
Vier jaar na de successen van Calgary reist Yvonne van Gennip af naar Albertville om haar drie olympische titels te verdedigen. Vooraf is ze in interviews al terughoudend over de kans op nieuw succes. En ze krijgt gelijk. Ik weet nog goed hoe ik toen voor de televisie zat. Yvonne is niet meer de kampioene van vier jaar eerder en komt zelfs ten val. Ik was ontroostbaar. Toch zijn haar prestaties uit 1988 uniek. Met drie gouden medailles blijft ze een heldin.
Ook Marianne Timmer slaagt er in eerste instantie niet in opnieuw olympisch kampioen te worden. Op de Spelen van Salt Lake City in 2002 gaat ze niet letterlijk onderuit zoals Van Gennip, maar valt ze wel van haar voetstuk. De tweevoudig olympisch kampioene van vier jaar eerder is niet in vorm en wint geen medailles. De beste prestatie zet Timmer neer op haar favoriete afstand, de 1000 meter: ze eindigt als vierde.
Acht jaar later weer
De liefde tussen Marianne Timmer en de Olympische Spelen lijkt definitief over in 2006. Op de Spelen van Turijn wordt ze eruit geschoten op de 500 meter na twee valse starts, waarvan een discutabele. Ze weet haar woede om te zetten in prestaties. Enkele dagen later op de 1000 meter slaat ze terug. Timmer zet een scherpe tijd neer en moet lang wachten. Één voor één bijten de concurrenten zich stuk op haar tijd en acht jaar na Nagano is ze opnieuw kampioen. De Groningse wint haar olympische titel terug die ze vier jaar eerder kwijt raakte.
Vancouver
In het begin van dit schaatsseizoen lijkt Marianne Timmer sterker dan ooit. Nog één keer wil ze naar de Olympische Spelen en ze is in vorm. Daar komt op slag een einde aan als Timmer bij Wereldbekerwedstrijden in Heerenveen onderuit wordt gereden door haar Chinese tegenstandster. In eerste instantie valt de schade mee, maar ze blijkt haar hielbeen op meerdere plaatsen gebroken te hebben. Weg olympische droom zou je zeggen, maar Timmer herstelt wonderbaarlijk snel. Binnen zes weken maakt ze alweer haar eerste voorzichtige slagen op het ijs.
Ook Yvonne van Gennip kent tegenslag, in de aanloop naar Calgary wordt ze geopereerd aan haar voet. Eenmaal op de Spelen is alle ellende vergeten en wordt ze de grote kampioene. Ook Marianne Timmer heeft al eerder met tegenslag te maken gehad. Een vormcrisis of diskwalificatie, ze kwam altijd sterker terug. Het tweede olympisch kwalificatietoernooi komt echter net iets te vroeg en Timmer kwalificeert zich niet voor haar vierde Olympische Spelen. Vancouver blijkt een brug te ver.
De Nederlandse hoop is vanavond bij de 1500 meter voor vrouwen gevestigd op Annette Gerritsen, Laurine van Riessen, Ireen Wüst en Margot Boer. Hopelijk kunnen ze voor een verrassing zorgen, net zoals Yvonne van Gennip en Marianne Timmer in hun beste dagen.
Nederlandse olympisch schaatskampioenen bij de dames
Een select gezelschap van zeven dames, dat zijn de Nederlandse olympische schaatskampioenen. Ook op de schaats maar dan bij het kunstrijden is er ook nog de unieke gouden medaille van Sjoukje Dijkstra uit 1964.
| 1968 | Grenoble | Carry Geijssen | 1000 meter |
| 1968 | Grenoble | Ans Schut | 3000 meter |
| 1972 | Sapporo | Stien Kaiser | 3000 meter |
| 1980 | Lake Placid | Annie Borckink | 1500 meter |
| 1988 | Calgary | Yvonne van Gennip | 1500 meter, 3000 meter, 5000 meter |
| 1998 | Nagano | Marianne Timmer | 1000 meter, 1500 meter |
| 2006 | Turijn | Marianne Timmer | 1000 meter |
| 2006 | Turijn | Ireen Wüst | 3000 meter |
| 2010 | Vancouver | Ireen Wüst | 1500 meter |
Tegenstand uit onverwachte hoek
Tegenstand uit onverwachte hoek
Winst en verlies liggen vaak dicht bij elkaar, maar sommige sporters maken het nèt iets bonter dan anderen. Al dan niet veroorzaakt door factoren waar ze zelf geen of weinig invloed op hebben, levert het wel vaak bizarre momenten op.
De gouden medaille van shorttracker Steven Bradbury op de Olympische Spelen van Salt Lake City komt in 2002 compleet uit de lucht vallen. Het is al een wonder op zich dat de Australische veteraan de finale bereikt, en die finale krijgt dan ook een verrassende wending. Voor het ingaan van de laatste ronde heeft Bradbury de aansluiting met de rest van het veld verloren en is al op afstand gereden. Vlak voor de finish gaan de vier koplopers, inclusief topfavoriet Apolo Anton Ohno, onderuit en komt Steven Bradbury ook tot zijn eigen verbazing als eerste over de streep. Hij wordt daarmee de eerste olympisch kampioen van het zuidelijk halfrond op de Winterspelen.
Nog bonter maakt de Amerikaanse Lindsey Jacobellis het op het toch al spectaculaire onderdeel snowboard cross. Tijdens de finale van de Olympische Spelen van Turijn in 2006 gaat ze alleen op de finish af, maar bij de laatste sprong neemt ze teveel risico. Jacobellis komt ten val en de Zwitserse Tanja Frieden gaat er met de gouden medaille van door.
Jacobellis heeft haar les nog niet geleerd, want een jaar later op de X Games gebeurt min of meer hetzelfde. Toch hoeven we niet al teveel medelijden met haar te hebben: in totaal wint ze vijf gouden medailles op de X Games en houdt ze aan de Spelen van 2006 toch nog een zilveren medaille over. Daarmee is ze een van de succesvolste snowboarders tot nu toe. In Vancouver kan ze haar erelijst compleet maken door alsnog de gouden medaille in de wacht te slepen.
Op het WK schaatsen in 1995 is niet de Japanner Keiji Shirahata maar zijn armband de grootste tegenstander van Falko Zandstra. De witte armband, die aangeeft dat de schaatser in de binnenbaan is gestart, zit los en Zandstra probeert de band af te gooien. Dat de Fries er daarna zelf precies doorheen schaatst, veroorzaakt een bizarre valpartij en kost hem het klassement. “En het ging zó verdomd lekker”, zegt hij verslagen voor de camera van Studio Sport.
Behalve eigen fouten kunnen ook andere elementen onverwacht roet in het eten gooien. Het overkomt de Franse verspringer Salim Sdiri tijdens de Golden League van Rome in 2007. Hij wordt getroffen door de speer van de Fin Tero Pitkämäki, die door de wind uit koers is geraakt en naast het speerwerpveld terecht komt. De gruwelijke beelden van Sdiri met de speer in zijn rug gaan de wereld over en hij wordt met spoed afgevoerd naar een ziekenhuis. Daar blijkt de schade gelukkig mee te vallen en hoewel zijn lever en een nier zijn geraakt, kan hij zijn carrière voortzetten.
Bij kunstrijden zijn valpartijen wel vaker beslissend, maar hoeven er niet altijd voor te zorgen dat de rijders helemaal buiten de prijzen vallen. Dat bewijst het Chinese paar Zhang/Zhang op de Olympische Spelen van Turijn in 2006. Zij zijn nog als enige in de race om de Russen Totmianina en Marinin van het goud af te houden als Zhang Dan valt na een weggeworpen sprong. Ondanks een blessure kunnen ze na een onderbreking hun kür afmaken en dat gaat zo goed dat het Chinese duo toch nog de zilveren medaille wint.