Voor grote sportevenementen worden vaak kolossale en revolutionaire stadions neergezet, zo ook in Zuid-Afrika. Kers op de taart is Soccer City in Johannesburg, waar vanmiddag de openingswedstrijd wordt gespeeld tussen Bafana Bafana en Mexico. Het ontwerp is geïnspireerd op een Afrikaanse pot, een uitgeholde kalebas waaruit wordt gegeten. Soccer City is niet het eerste spectaculaire stadion waarin een WK wordt gespeeld, een overzicht van tien bijzondere voetbaltempels uit de voetbalgeschiedenis.


Het Aztekenstadion in Mexico-Stad is het enige stadion ter wereld waar twee keer de WK-finale werd gespeeld. In 1970 werd het legendarische Braziliaanse elftal onder leiding van Pélé er voor de derde keer wereldkampioen en in 1986 versloeg Maradona’s Argentinië de West-Duitsers. Maradona maakte er in de kwartfinale van hetzelfde WK tegen Engeland ook zijn beruchte Hand van God-doelpunt en voltooide zijn beroemde solo met het doelpunt van de eeuw. Azteca was in 1968 niet het hoofdstadion van de Olympische Spelen in Mexico-Stad, maar de voetbalwedstrijden werden er wel gespeeld.


Centenario in Montevideo werd gebouwd ter ere van het honderdjarig bestaan van Uruguay en voor het eerste WK uit de geschiedenis in 1930. Het Zuid-Amerikaanse land won destijds in hun nieuwe thuishaven de finale van Argentinië en speelt nog steeds regelmatig interlands in hetzelfde stadion, dat ook vaak het decor is van de stadsderby tussen Peñarol en Nacional.


Het Nederlands Elftal verloor in 1978 voor de tweede keer op rij de WK-finale. Argentinië was de baas in het eigen El Monumental in Buenos Aires. Met de vele lichtblauwe en witte snippers was het stadion destijds een ware heksenketel. Het stadion lag op loopafstand van de martelkamers van de Argentijnse Junta en het WK heeft hierdoor nog steeds een nare bijsmaak voor velen. River Plate en het Argentijns elftal zijn nog steeds de bespelers van El Monumental.


In het Olympiastadion van München liep Nederland in 1974 tegen een ander nationaal trauma op, maar vierde het ook succes op het EK in 1988. Het stadion werd gebouwd voor de Olympische Spelen van München in 1972. Mede daardoor heeft de atletiekbaan een prominente plaats in het bouwwerk, wat het stadion voor voetbalwedstrijden minder aantrekkelijk maakt. De toeschouwers zitten relatief ver van het veld en niet alle zitplaatsen zijn overdekt. Bespeler Bayern München is inmiddels uitgeweken naar de moderne Allianz Arena. Het Olympiastadion blijft een monument voor de sport en is nog steeds een architectonisch meesterwerk. Het doorzichtige hangende dak was begin jaren zeventig baanbrekend.


Over trauma’s gesproken, Brazilië had in 1950 genoeg aan een gelijkspel tegen Uruguay om wereldkampioen te worden. Op eigen bodem in het Maracanã dat speciaal voor dit kampioenschap was gebouwd, werd met 2-1 verloren van hun rivaal en buurland. De wond is nog altijd niet helemaal geheeld. Marcanã had oorspronkelijk plaats voor 183.000 toeschouwers. Door de komst van zitplaatsen en veiligheidsmaatregelen is de capaciteit nu 95.000. Wat de elipsvormige kolos extra bijzonder maakt, is dat de ringen ondoorbroken rondlopen. Het enigszins vervallen stadion in Rio de Janeiro zal worden opgeknapt en in 2014 opnieuw gebruikt worden voor het WK dat aan Brazilië is toegewezen.


Geen WK-stadion, maar toch speciaal genoeg om in dit rijtje thuis te horen: het Estádio Municipal de Braga in Portugal. Niet zozeer de grootte maar de locatie maakt het stadion bijzonder. Achter één van de doelen bevindt zich geen tribune maar vormt een enorme rotswand het decor. Nederland speelde tijdens het EK van 2004 tegen Letland in deze bijzondere setting.


De Allianz Arena in München is gebouwd voor het WK van 2006. Het stadion lijkt van de buitenkant op een luchtkussen en kan in drie kleuren verlicht worden: rood als Bayern München thuis speelt, blauw als 1860 München in actie komt en wit als het de thuishaven is van die Mannschaft.


Met de twee wereldberoemde torens was Wembley in Londen decennia lang een ware voetbaltempel. Het stadion vormde het decor van de door Engeland gewonnen WK-finale van 1966 en de eindstrijd van het EK in 1996. Pelé noemde Wembley ooit de kerk van het voetbal.


Inmiddels hebben de torens plaats gemaakt voor een hypermodern nieuw stadion, maar het heilige gras groeit nog steeds. Drie jaar geleden is het nieuwe Wembley geopend. Het ontwerp met een enorme boogconstructie is van de hand van Sir Norman Foster. Wembley 2.0 biedt plaats aan 90.000 toeschouwers.


De Rose Bowl in Pasadena is samen met het Råsunda Stadion in Stockholm het enige stadion waar zowel de finale van het WK voetbal voor mannen als voor vrouwen is gespeeld. De enorme arena staat in een voorstad van Los Angeles en wordt vooral gebruikt voor American football. In 1994 vond de WK-finale tussen Brazilië en Italië plaats in de Rose Bowl. De Brazilianen wonnen na strafschoppen, Roberto Baggio miste de beslissende penalty.

Bekijk hier de lijst van klassieke stadions volgens de FIFA

Greenpoint-stadion Kaapstad

Tegenlicht herhaalt in de aanloop naar het WK op 8 juni (23.55, Ned. 2) de aflevering Trademark 2010. Deze documentaire schetst een minder rooskleurig beeld voor de locale bevolking dan de organisatie van het WK wil doen voorkomen. Het programma is een aanrader voor de sportliefhebber die ook geïnteresseerd is in wat zich naast het sportveld afspeelt bij een grootschalig evenement. Onderstaande recensie verscheen eerder in KRO Magazine.

De nieuwe stadions voor het WK voetbal van volgend jaar in Zuid-Afrika naderen hun ­voltooiing. Tegenlicht stelt de vraag of de bevolking ook profiteert van de miljarden­investeringen die gedaan worden voor het toernooi.

Bij de toekenning van de eerste eindronde van het WK voetbal aan een Afrikaans land waren de verwachtingen hooggespannen. Tegenlicht toont vanavond echter de schaduwzijde van de kolossale stadions die in Zuid-Afrika in aanbouw zijn. Bouwvakkers en kleine, lokale ondernemers dreigen het onderspit te delven. De programmamakers hebben de hand weten te leggen op vertrouwelijke contracten tussen de Zuid-Afrikaanse organisatie en wereldvoetbalbond FIFA. Het komt er op neer dat vrijwel alle rechten bij de FIFA en zijn partners liggen; voor de lokale ondernemers blijft er weinig over.

Zo hebben de partners van de FIFA het alleenrecht op het verkopen van eten en drinken in en rond de stadions en in de fanparken. De foodmama’s die nu met hun stalletjes bij de stadions de bouwvakkers van eten voorzien, hebben het nakijken. Het is nog afwachten hoe streng de regels gehanteerd worden, maar er bestaat een kans dat zelfs de marktkramen in het centrum plaats moeten maken voor bijvoorbeeld McDonald’s.

Ook op het gebied van het verkopen van fanartikelen blijken de mogelijkheden beperkt. De FIFA bezit ook op dit terrein alle rechten en daar is niet iedereen van op de hoogte. Pijnlijk is het beeld van een kleine ondernemer in een township die voetbalfiguren maakt van oude colablikjes en een collega die fanartikelen maakt van bouwhelmen die hij met de hand beschildert. Zij weten niet dat alle termen die met het WK te maken hebben, beschermd zijn en ze hun werk volgend jaar niet mogen verkopen. Een treurig gegeven, hoewel het natuurlijk nog afwachten is hoe streng er gecontroleerd gaat worden.

Centraal punt in de uitzending is de bouw van het Green Point-stadion in Kaapstad, gelegen op een prachtige locatie aan het water en ver weg van de townships. De toekenning van het WK betekende werkgelegenheid voor lokale bouwvakkers, maar de vreugde blijkt van korte duur. De arbeidsvoorwaarden zijn onveranderd slecht en de arbeiders zijn na het WK waarschijnlijk weer werkloos. Net zoals het nieuwe stadion trouwens, dat eigenlijk te groot is. Na acht wedstrijden is de kans groot dat het vooral leeg staat; een monument van het FIFA-imperialisme.

Dit artikel verscheen eerder in KRO Magazine. Voor wie meer wil lezen over dit onderwerp is het boek De droom van Zuid-Afrika, achter de schermen bij het WK van 2010 van Floor Milikowski en Evelien Hoekstra een goede optie.

Marketing en WK zijn al jaren een goede combinatie. Toch verbazen de creaties iedere keer weer, want het wordt steeds gekker. Het begint met de Ruud Gullitpetjes in 1988 en anno 2010 worden we geconfronteerd met de nieuwste vinding: de plopmuts. Hoog tijd dus voor de top 10 van Oranje. Heb je suggesties? Stuur ze in!


1. De Ruud Gullitpruik is misschien wel een van de eerste echte rages onder Oranjefans. De creatieve supporters op de foto kochten zelf een losse pruik met pet, maar er zijn ook goedkope varianten op de markt geweest in de vorm van oranje petjes met wat sliertjes zwarte wol aan de rand.


2. Kabouter Plop is een Belgische creatie maar als er wat te verdienen valt, zetten onze zuiderburen van Studio 100 hun principes graag even opzij. Het resultaat is dit oranjegedrocht. Volgens typisch Hollands gebruik moeten flink wat zegeltjes geplakt worden om dit juweeltje te bemachtigen.


3. Dit jaar is er voor het eerst een special gadget voor de vrouwelijke voetbalfan op de markt: de Dutchydress van Bavaria. Het jurkje wordt gepromoot door niemand minder dan Sylvie van der Vaart.


4. De leeuwenhose van Bavaria is zelfs even wereldnieuws tijdens het vorige WK in Duitsland. Supporters mogen de stadions er niet mee in, omdat Budweiser veel geld heeft neergeteld om zich de officiële biersponsor van het evenement te mogen noemen. Hopelijk wacht de Dutchydress niet hetzelfde lot, want het is toch vrij lastig als je het jurkje moet uittrekken en daarna nog het stadion in wil.


5. De Wuppie maakt een ware comeback tijdens het EK van 2004. De oranje, rode, witte en blauwe beestjes zijn niet aan te slepen bij AH. Er worden daarom zelfs autoruiten ingeslagen om een megawup te bemachtigen.


6. Om gek van te worden: de trompet van Heineken. De bierbrouwer komt bij vrijwel ieder groot toernooi met een soortgelijk hoofddeksel op de proppen. Dit is in ieder geval de meest vermoeiende.


7. Een wel heel erg fout hoofddeksel is de oranje Wehrmachthelm die wordt bedacht voor het WK van 2006 in Duitsland. De KNVB verbiedt de helm in de stadions.


8. Ze bestaan blijkbaar echt, dit soort huiskamers. Mèt oranje dug-out. Er moet destijds in 2000 een vracht aan oranjepunten van de Postbank voor worden gespaard en dan ook nog ƒ 29,95 worden bijbetaald.


9. Alle Welpies helpen! Alles wat AH bedenkt rond voetbaltoernooien lijkt in goud te veranderen. In 2008 gaat Nederland weer massaal boodschappen doen om de kleine leeuwtjes te bemachtigen en de spaarstaarten (uiteraard met bijbetaling) in te wisselen voor een mega Welp of Welpie-pet. Worden de beesies van dit jaar net zo succesvol?


10. Het brulshirt van Blokker groeit ook uit tot een klassieker op het gebied van gekke oranjecreaties en mag daarom niet ontbreken in deze top 10. Nog steeds verkrijgbaar en volgens de folder van Blokker dit jaar voor het eerst ook in kindermaten verkrijgbaar.

Volgens een collega van de marketingafdeling ben ik het ideale marketingslachtoffer. Deze zomer ga ik weer proberen niet teveel geld uit te geven aan spaaracties voor oranje troep. Na het WK weten we of dat gelukt is…

Het Olympiastadion is het enige bouwwerk van de Nazi’s dat nog overeind staat in Berlijn. Dit stadion werd gebouwd voor de beruchte Olympische Spelen van 1936, waar Jesse Owens zijn triomfen vierde en Leni Riefenstahl haar film Olympia draaide. Het bouwwerk overleefde de oorlog, en behield de functie van sportarena. Met als voorlopig hoogtepunt de WK-finale van 2006, waarvoor het stadion een nieuwe overkapping kreeg. Reden genoeg om bij een bezoek aan Berlijn eens een kijkje te gaan nemen. Verder dan de buitenkant kwamen we helaas niet. Vanwege de Bundesliga-wedstrijd tussen Hertha BSC en Bayern München later die dag, was het stadion gesloten. Goede reden om nog een keer naar Berlijn te gaan!