Lieve Fanny Deel IV


Lieve Fanny,

Een nieuwe dag in Rio! Wel nog steeds bewolkt, volgens Luba komt dat door de wind. De val van Annemiek van Vleuten is blijkbaar de wereld over gegaan, want ze had het gezien op de Braziliaanse tv en gebeden voor een goede afloop. Zo lief! Toen ik vertelde dat het relatief goed net haar gaat, was ze heel erg opgelucht. De beelden heb ik nog steeds niet gezien, dat gaat hier niet goed vanwege de rechten. Best wel irritant, maar in dit geval niet zo erg..


Eerst even langs het strand gelopen van Ipanema en nu weer op weg naar Barra waar de zon een beetje doorkomt. De sfeer onderweg is goed, er wordt gauw een praatje gemaakt met supporters uit andere landen of vrijwilligers. Degenen die engels spreken hebben een kaart met ‘I speak english’ om hun nek en voor de rest maakt iedereen er het beste van. Ondanks de drukte gaat het allemaal heel gemoedelijk, weinig geduw en de bussen rijden af en aan zodat als je een zitplaats wilt er gewoon eentje over kunt slaan. Tuurlijk is het druk, maar je moet gewoon een beetje geduld hebben. De Brazilianen zijn gewoon niet van het haasten, ook niet tijdens het lopen. Ze lopen rustig met zijn vieren op een rij in een smalle metrogang waar het hartstikke druk is. Je daarover opwinden heeft geen zin, en het is tenslotte vakantie.


Fanshop

Op het Olympic Parc ga ik eerst naar de Olympic Store, gisteren op Copacabana stond er een dikke rij voor de ingang, hier kun je zo doorlopen. Binnen valt het ook mee met de drukte, maar de winkel heeft dan ook het formaat van wat vroeger een regionale V&D was. Ik koop wat t-shirts en cadeautjes, en hoewel de prijzen een stuk lager liggen dan in Londen moet mijn creditcard toch even afkoelen, haha. Daarna naar tennis, het wordt een overzichtelijke dag, want het judostadion is aan de overkant. Bij tennis krijg je een bandje waarmee je in en uit kunt lopen, dus misschien kan ik na het judo nog een stukje zien van Djokovic.


Campingsmoking

Tennisbaan 1 is een tijdelijk stadion en niet zo mooi als het centrecourt. Maar het is wel gezellig vol en ik zit bovenop de baan dus het zicht is perfect. Het is geen Wimbledon zoals vier jaar geleden, maar ook niet verkeerd. De beveiligers van de olympische venues dragen trouwens zwarte trainingspakken. Naast dat ze me nogal warm lijken, ziet het er ook nogal ’80’s/’90’s uit. De ontwerper heeft het geheel met een combinatie van de Braziliaanse vlag en legerprint geprobeerd wat op te leuken, maar hierdoor lijkt het meer op een tackey campingsmoking. De ballenjongens en meisjes zijn hier volwassen mensen, met duidelijk niet zoveel ervaring en nog minder balgevoel. Er is af en toe wat aansturing nodig van de umpire en zo komt het toch weer goed.


Naar tennis kijken is altijd best wel ontspannend en er lopen hier niet de hele tijd mensen op en neer tijdens de wedstrijd, wat in andere stadions nog weleens irritant is. Zoals bij tennis gebruikelijk is, mag je hier alleen om de twee games je plek verlaten.

De eerste wedstrijd tussen de dames Keys en Mladenovic is meteen een thriller: de Amerikaanse wint in drie sets, waarvan er twee in een tiebreak worden beslist. Na een stukje kijken van de wedstrijd van Samantha Stosur tegen een Japanse is het tijd om naar de judohal te gaan. 

Het eten en drinken op het Olympic Park is helaas niet echt om over naar huis te schrijven. Omdat de organisatie vastzit aan de officiële sponsoren is het vooral Coca Cola en fast foodachtige troep die je kunt krijgen. Wat leuk is, is dat het bier in grote stevige plastic bekers met alle sporten erop gedrukt wordt geschonken die je kunt sparen. Regels voor verantwoord alcoholgebruik kennen ze hier blijkbaar niet, maar vraag me ook af of er veel alcohol inzit. Betalen kan alleen cash of met Visa, ook weer een sponsor. Je moet eerst bij een balie een bonnetje kopen, waarbij de betaalautomaat wordt bediend door een stuk of drie hele langzame en onverstaanbare maar wel hele aardige Brazilianen. Daarna kun je bij een andere balie je bestelling ophalen, als ze nog hebben wat je wilde. 

Gelukkig doen ze over het algemeen niet moeilijk over zelf meebracht eten en drinken, zolang het maar niet in een fles zit. Bij het Holland Heineken Huis moest ik van de week wel een verpakt koekje inleveren wat nog in mijn tas zat, beetje kinderachtig. 

Sokken

Judo is in een vrij grote hal, de bordjes voor de plaatsaanduiding zijn weer alles behalve duidelijk maar er is plek genoeg. Wel jammer is dat de Nederlanders er al uit liggen. Bij de vrouwen wint een Braziliaanse, wat de zaal natuurlijk bijna tot explosie brengt. Deze Rafaela Silva is opgegroeid in een favela van Rio, wat de medaille extra speciaal maakt. Ik vind judo een leuke sport om naar te kijken maar het is altijd even inkomen hoe het ook alweer werkt. Gelukkig zit er een Amerikaan naast me die er wel verstand van heeft. De scheidsrechter bij het judo loopt altijd op sokken. Logisch natuurlijk op die mat maar onder zo’n pak ziet het er altijd toch een beetje gek uit.


Na judo weer terug naar tennis: Gael Monfils tegen een Braziliaan. Het eten is inmiddels uitverkocht hier, op een paar kleffe Braziliaanse soort saucijzenbroodjes met ham na. Eigenlijk vind ik tennis niet echt een olympische sport, omdat olympisch goud winnen niet het hoogst haalbare is voor een tennisser maar het is wel een leuke manier om bekende tennissers te zien spelen. Novak Djokovic staat ook nog op het programma met een dubbel. Vraag is alleen of ik dat haal, want onverwacht nog een kaartje gescoord voor handbal met de Nederlandse dames! 


Er is eerst nog een dubbel tussen Brazilië en Italië die lang duurt. Vind het toch altijd gek dat ze met een bal voor hun mond overleggen, zou de tegenstander dat echt proberen af te luisteren met liplezen of zijn ze met hun eigen spel bezig?


Het is inmiddels wel weer bewolkt en best wel fris met wat spatjes regen. Het lijkt Nederland wel hier, wat een luxe problemen allemaal..


Handbal is in de Futura Arena, echt een mooie hal. Geen tijdelijke tribunes maar kleurige stoeltjes, veelal oranje en ook veel oranje wat erop zit. Nederland begint goed tegen Argentinië en schiet alles raak in de openingsfase: 7-0. Inclusief een goal van keepster Tess Wester die de bal het hele veld overgooit in het lege doel omdat de Argentijnse keepster te laat terug is. Handbal is echt leuk om te kijken, het gaat snel en Nederland zweeft bij vlagen. Argentinië komt nog wel terug maar uiteindelijk winnen ‘we’ toch vrij gemakkelijk. Onze dames maken nog een ereronde door de hal, waar de sfeer er onder het publiek goed inzat maar de Brazilianen en Argentijnen echt geen vrienden blijken te zijn. 


Mooie afsluiter van weer een mooie sportdag! Morgen rugby mannen en de turnfinale met de Nederlandse dames. 

Boa noite! 

Je Annie