Het juichen is Zuid-Afrika inmiddels wel vergaan na de nederlaag tegen Uruguay. Anders was dat na de eerste WK-goal van Tshabalala tegen Mexico die op een wel hele bijzondere manier werd gevierd. Was een een variant van de Macarena of iets typisch Zuid-Afrikaans? Kijk en oordeel zelf.
Een doelpunt vieren kan op allerlei manieren en achteraf kijk je er soms toch net iets anders naar. De beelden van Diego Maradona na zijn goal tegen Griekenland op het WK in 1994 zijn hier een voorbeeld van. Na de wedstrijd werd hij betrapt op het gebruik van doping en moest hij het WK verlaten.
Het fragment van de Italiaan Tardelli werd bij het vijftigjarig jubileum van Studio Sport omschreven als de tomeloze Tardelli. Een treffendere titel is bijna niet te bedenken voor de extatische manier waarop hij zich realiseerde dat hij zijn land wereldkampioen zou maken. Echt een kippenvelmoment.
In 2006 viert landgenoot Fabio Grosso zijn beslissende doelpunt in de halve finale tegen Duitsland min of meer op gelijke wijze, een ode aan Tardelli.
Roger Milla is wereldberoemd geworden op het WK in 1990. Vanwege zijn doelpunten, maar vooral ook vanwege zijn dansjes bij de cornervlag. De ageless lion uit Kameroen is met zijn 42 jaar in 1994 nog altijd de oudst scorende speler op een WK. Let bij het tweede doelpunt in dit filmpje uit 1990 ook op het balgevoel van onze grote vriend René Higuita.
De komende beelden uit 1994 zullen bij menig Nederlandse voetbalfan nog op het netvlies staan. Bebeto was net vader geworden en vierde het tweede doelpunt van Brazilië daarom wiegend, samen met Romario en Mazinho.
Zouden de Nederlandse invloeden van Guus Hiddink gezorgd hebben voor de schaatspassen die de Koreaan Ahn maakte na zijn goal tegen USA op het WK van 2002?
Brian Laudrup ging er maar even bij liggen na zijn streep tegen Brazilië op het WK van 1998.
De overwinning van Senegal op regerend wereldkampioen Frankrijk in de openingswedstrijd van het WK in 2002 was een sensatie, mede door het feestje na de goal van Papa Bouba Diop.
Ben benieuwd wat turncommentator Hans van Zetten hiervan zou vinden… Er komt echt geen einde aan de serie sprongen van Julius Aghahowa na zijn goals voor Nigeria. Zijn landgenoot Obafemi Martins kan er ook wat van, dus het is te hopen dat hij nog een goal maakt op dit WK.
Het gaat helaas niet altijd goed, zo bewees Boudewijn Zenden in de troostfinale van het WK in 1998. De salto die hij probeerde te maken na zijn goal tegen Kroatië kwam niet van de grond.
Tag: Nigeria
Als je haar maar goed zit…
Het modebeeld op het gebied van haardracht is altijd goed terug te zien op het voetbalveld, maar er zijn ook altijd nog uitzonderingen. Een overzicht van de meest opvallende haircuts van de afgelopen decennia, in dit geval even beperkt tot internationals op de grote toernooien. Aanvullingen zijn welkom!
Het kapsel van Paul Breitner zal nog bij menig Nederlander op het netvlies staan. De Duitser benut in de WK-finale van 1974 de gelijkmakende strafschop tegen Nederland.
David Beckham is een trendsetter op meerdere gebieden. Zijn hanenkam op het WK van 2002 leidt tot een ware rage. Kappers over de hele wereld hebben er hun handen vol aan om jongens dezelfde haardracht aan te meten.
Keeper René Higuita is vooral bekend vanwege zijn scorpion kick. Dat El Loco de bal überhaupt zag, ondanks zijn enorme haardos, mag een wonder heten.
Sommige spelers hebben zelfs hun bijnaam te danken aan hun haardracht. De tifosi noemden Roberto Baggio liefkozend Il Divin Codino, oftewel de goddelijke paardenstaart.
Het complete team (behalve de kale keeper Stelea) van Roemenië gaat op het WK van 1998 met waterstofperoxide in de weer om geblondeerd aan de aftrap te verschijnen.
Tot diep in de jaren negentig is het matje populair bij met name Oost-Europese voetballers. De Tsjech Tomas Skuhravy tekent ervoor.
Dat het altijd erger kan, bewijst Trifon Ivanov (hier namens Bulgarije op het WK van 1994) met een mat èn een baard.
De tondeuse is ook een populair gadget van veel voetballers, waaronder Clint Mathis van Team USA.
De Amerikanen kunnen er wat van, want ook de plaats van Alexei Lalas in deze lijst is op zijn minst verdiend te noemen.
En wat te denken van Marcelo Balboa? Verder commentaar lijkt overbodig.
Ondanks dit ongeluk bij de kapper is Ronaldo toch de grote man van het WK in 2002.
Rudi Völler is toch al niet de meest geliefde speler bij met name Nederlandse voetbalfans. De dodelijke combinatie van matje, permanentje en snor kan daar niets meer aan veranderen.
De Duitser Jens Jeremies kwam tegen het einde van zijn carrière tot inkeer en knipte zijn haar kort.
In zijn tijd bij PSV hield hij zich nog in, maar sinds het EK in 2000 gaat de Portugees Abel Xavier helemaal los.
Drie keer raden waar Carlos Valderama zijn bijnaam De witte Gullit aan te danken heeft…
Lang haar en toch praktisch, dat is de paardenstaart van Emmanuel Petit.
Ook de Duitse verdediger Christian Ziege is handig met de tondeuse, maar ook met verf.
Creatief met kraaltjes, dat typeert het kapsel van de Nigeriaan Taribo West.