Het modebeeld op het gebied van haardracht is altijd goed terug te zien op het voetbalveld, maar er zijn ook altijd nog uitzonderingen. Een overzicht van de meest opvallende haircuts van de afgelopen decennia, in dit geval even beperkt tot internationals op de grote toernooien. Aanvullingen zijn welkom!
Het kapsel van Paul Breitner zal nog bij menig Nederlander op het netvlies staan. De Duitser benut in de WK-finale van 1974 de gelijkmakende strafschop tegen Nederland.
David Beckham is een trendsetter op meerdere gebieden. Zijn hanenkam op het WK van 2002 leidt tot een ware rage. Kappers over de hele wereld hebben er hun handen vol aan om jongens dezelfde haardracht aan te meten.
Keeper René Higuita is vooral bekend vanwege zijn scorpion kick. Dat El Loco de bal überhaupt zag, ondanks zijn enorme haardos, mag een wonder heten.
Sommige spelers hebben zelfs hun bijnaam te danken aan hun haardracht. De tifosi noemden Roberto Baggio liefkozend Il Divin Codino, oftewel de goddelijke paardenstaart.
Het complete team (behalve de kale keeper Stelea) van Roemenië gaat op het WK van 1998 met waterstofperoxide in de weer om geblondeerd aan de aftrap te verschijnen.
Tot diep in de jaren negentig is het matje populair bij met name Oost-Europese voetballers. De Tsjech Tomas Skuhravy tekent ervoor.
Dat het altijd erger kan, bewijst Trifon Ivanov (hier namens Bulgarije op het WK van 1994) met een mat èn een baard.
De tondeuse is ook een populair gadget van veel voetballers, waaronder Clint Mathis van Team USA.
De Amerikanen kunnen er wat van, want ook de plaats van Alexei Lalas in deze lijst is op zijn minst verdiend te noemen.
En wat te denken van Marcelo Balboa? Verder commentaar lijkt overbodig.
Ondanks dit ongeluk bij de kapper is Ronaldo toch de grote man van het WK in 2002.
Rudi Völler is toch al niet de meest geliefde speler bij met name Nederlandse voetbalfans. De dodelijke combinatie van matje, permanentje en snor kan daar niets meer aan veranderen.
De Duitser Jens Jeremies kwam tegen het einde van zijn carrière tot inkeer en knipte zijn haar kort.
In zijn tijd bij PSV hield hij zich nog in, maar sinds het EK in 2000 gaat de Portugees Abel Xavier helemaal los.
Drie keer raden waar Carlos Valderama zijn bijnaam De witte Gullit aan te danken heeft…
Lang haar en toch praktisch, dat is de paardenstaart van Emmanuel Petit.
Ook de Duitse verdediger Christian Ziege is handig met de tondeuse, maar ook met verf.
Creatief met kraaltjes, dat typeert het kapsel van de Nigeriaan Taribo West.
Tag: 1998
Dutch Diva’s: ijskoninginnen
Dutch Diva’s: ijskoninginnen
Yvonne van Gennip is mijn allereerste sportheldin. Aan haar gouden successen in Calgary heb ik helaas weinig herinneringen meer, want ik was nog klein. De goldrush van Marianne Timmer herinner ik mij echter nog als de dag van gisteren. Van Gennip en Timmer wonnen allebei drie gouden medailles en zijn daarmee de succesvolste Nederlandse vrouwen op de Winterspelen. Ze kenden beiden ook tegenslag in hun carrières.
Kom op Yvon, rijden!
Weinig mensen zullen destijds het succes van Yvonne van Gennip hebben zien aankomen. Zeker haar Oost-Duitse concurrenten niet. Als de twee favorieten Karin Kania en Andrea Ehrich elkaar op de 3000 meter letterlijk kapot rijden, ruikt de Haarlemse haar kans. Ze is sneller dan de Oost-Duitsers èn het wereldrecord, het ijs is gebroken. In de dagen daarna schrijft ze ook de 1500 meter op haar naam. Op de 5000 meter is ze sneller dan geen enkele vrouw voor haar is geweest op deze afstand.
Timmertje, Timmertje, wat ga je doen?
Tien jaar na de successen van Yvonne van Gennip staat er een nieuwe Nederlandse schaatskoningin op. Marianne Timmer is de grote revelatie van de Olympische Winterspelen van Nagano in 1998. Op 1500 meter verrast de nuchtere Groningse met een wereldrecord vriend en vijand en wint haar eerste gouden medaille.
Een gouden medaille en een bijnaam rijker verschijnt Timmertje enkele dagen in de M-wave aan de start van de 1000 meter, ditmaal wel als de grote favoriet. Ze maakt die rol meer dan waar, in een nieuw olympisch record is ze opnieuw de snelste. Terug in Nederland krijgt Marianne Timmer een schaap cadeau, van de gemeente waar ze woont: Hoogezand-Sappemeer.
Gevallen kampioenen
Vier jaar na de successen van Calgary reist Yvonne van Gennip af naar Albertville om haar drie olympische titels te verdedigen. Vooraf is ze in interviews al terughoudend over de kans op nieuw succes. En ze krijgt gelijk. Ik weet nog goed hoe ik toen voor de televisie zat. Yvonne is niet meer de kampioene van vier jaar eerder en komt zelfs ten val. Ik was ontroostbaar. Toch zijn haar prestaties uit 1988 uniek. Met drie gouden medailles blijft ze een heldin.
Ook Marianne Timmer slaagt er in eerste instantie niet in opnieuw olympisch kampioen te worden. Op de Spelen van Salt Lake City in 2002 gaat ze niet letterlijk onderuit zoals Van Gennip, maar valt ze wel van haar voetstuk. De tweevoudig olympisch kampioene van vier jaar eerder is niet in vorm en wint geen medailles. De beste prestatie zet Timmer neer op haar favoriete afstand, de 1000 meter: ze eindigt als vierde.
Acht jaar later weer
De liefde tussen Marianne Timmer en de Olympische Spelen lijkt definitief over in 2006. Op de Spelen van Turijn wordt ze eruit geschoten op de 500 meter na twee valse starts, waarvan een discutabele. Ze weet haar woede om te zetten in prestaties. Enkele dagen later op de 1000 meter slaat ze terug. Timmer zet een scherpe tijd neer en moet lang wachten. Één voor één bijten de concurrenten zich stuk op haar tijd en acht jaar na Nagano is ze opnieuw kampioen. De Groningse wint haar olympische titel terug die ze vier jaar eerder kwijt raakte.
Vancouver
In het begin van dit schaatsseizoen lijkt Marianne Timmer sterker dan ooit. Nog één keer wil ze naar de Olympische Spelen en ze is in vorm. Daar komt op slag een einde aan als Timmer bij Wereldbekerwedstrijden in Heerenveen onderuit wordt gereden door haar Chinese tegenstandster. In eerste instantie valt de schade mee, maar ze blijkt haar hielbeen op meerdere plaatsen gebroken te hebben. Weg olympische droom zou je zeggen, maar Timmer herstelt wonderbaarlijk snel. Binnen zes weken maakt ze alweer haar eerste voorzichtige slagen op het ijs.
Ook Yvonne van Gennip kent tegenslag, in de aanloop naar Calgary wordt ze geopereerd aan haar voet. Eenmaal op de Spelen is alle ellende vergeten en wordt ze de grote kampioene. Ook Marianne Timmer heeft al eerder met tegenslag te maken gehad. Een vormcrisis of diskwalificatie, ze kwam altijd sterker terug. Het tweede olympisch kwalificatietoernooi komt echter net iets te vroeg en Timmer kwalificeert zich niet voor haar vierde Olympische Spelen. Vancouver blijkt een brug te ver.
De Nederlandse hoop is vanavond bij de 1500 meter voor vrouwen gevestigd op Annette Gerritsen, Laurine van Riessen, Ireen Wüst en Margot Boer. Hopelijk kunnen ze voor een verrassing zorgen, net zoals Yvonne van Gennip en Marianne Timmer in hun beste dagen.
Nederlandse olympisch schaatskampioenen bij de dames
Een select gezelschap van zeven dames, dat zijn de Nederlandse olympische schaatskampioenen. Ook op de schaats maar dan bij het kunstrijden is er ook nog de unieke gouden medaille van Sjoukje Dijkstra uit 1964.
| 1968 | Grenoble | Carry Geijssen | 1000 meter |
| 1968 | Grenoble | Ans Schut | 3000 meter |
| 1972 | Sapporo | Stien Kaiser | 3000 meter |
| 1980 | Lake Placid | Annie Borckink | 1500 meter |
| 1988 | Calgary | Yvonne van Gennip | 1500 meter, 3000 meter, 5000 meter |
| 1998 | Nagano | Marianne Timmer | 1000 meter, 1500 meter |
| 2006 | Turijn | Marianne Timmer | 1000 meter |
| 2006 | Turijn | Ireen Wüst | 3000 meter |
| 2010 | Vancouver | Ireen Wüst | 1500 meter |
Exoten: paradijsvogels in de sport
Exoten: paradijsvogels in de sport
Het is een cliché maar beelden zeggen vaak meer dan duizend woorden. Ook bij het onderwerp exoten in de sport, in dit geval toegespitst op wintersporten.
Eddie the eagle
De koning der exoten. Hij maakte misschien nog wel de meeste indruk met zijn gigantische bril, want van zijn skispringkwaliteiten moest hij het in ieder geval niet hebben. Lef had hij wel: hoe een loser toch een held kan worden, maar niet voor Evert ten Napel.
Antonio Gómez Fernandez
Zelfs als zijn tegenstander valt, weet de Spaanse schaatser nog niet te winnen.
Igina Boccalandro, rodelaarster uit Venezuela
I am the walrus van The Beatles zou toepasselijke achtergrondmuziek zijn geweest…
Philip Boit, langlaufer uit Kenia
Hij werd tijdens de Olympische Spelen van 1998 in Nagano laatste op de 10 kilometer klassiek, maar werd wel opgewacht door de grote kampioen: Bjørn Dæhlie himself.
Bjørn Dæhlie vangt Philip Boit op na zijn finish
Cool runnings
Het verhaal van het Jamaicaanse bobsleeteam uit 1988 werd zelfs verfilmd, en ze kregen de afgelopen jaren navolging van landgenoten die meededen aan de Olympische Spelen.
Ook Brazilië heeft een bobsleeteam: the frozen bananas. Zij bereidden zich met hulp van Nederlander Arend Glas voor op de Olympische Spelen van Vancouver, maar plaatsten zich uiteindelijk net niet.